Iedere pasgeboren baby communiceert vanaf geboorte tot drie maanden oud met vijf hele specifieke geluiden die ieder een hele specifieke betekenis hebben. Een geluid voor honger, moe, boertje, buikkramp en ongemak. Deze geluiden zijn onafhankelijk van de taal die de ouders spreken, het is niet aangeleerd. Het is een natuurlijke manier van iedere baby om zijn of haar lichamelijke behoeften duidelijk te maken.

De ‘woorden’ die de basis vormen van ‘Dunstan Babytaal’, zijn geluiden die gebaseerd zijn op lichamelijke reacties van de baby. Het zijn reflexen. Bijvoorbeeld, wanneer een baby hongerig is zal hij gaan zuigen. Wanneer aan deze zuigreflex geluid wordt toegevoegd ontstaat het ‘woord’ voor honger. Dit zijn de eerste pogingen tot communicatie van de baby, nog voordat het echt tot huilen komt. Hoe eerder het ‘woord’ voor honger herkend wordt, hoe eerder de ouder de baby kan voeden, resulterend in minder huilen en minder ongemak voor de baby… en voor de ouders…

De Dunstan Methode leert je hoe je de vijf ‘woorden’ kunt herkennen en doet suggesties voor manieren om je baby weer gerust te stellen. Het was een acht jaar durend onderzoek dat dit systeem van geluiden heeft onthult – een taal die wordt gesproken door alle baby’s ter wereld.